SAFI

leeftijd: 30

Land/stad van herkomst: Aleppo, Syrië

burgerlijke staat: Single

kinderen: 0

beroep: Modeontwerper, merken kopiëren van spijkerbroeken.

Hobby's: Klassieke muziek

reden voor verblijf op lesbos: Onderweg naar Denemarken

Mijn stemming (1-10): 10

Why? Het is mijn eerste dag in Europa en ik heb al veel Europeanen ontmoet. Alles voelt als een nieuwe droom.

mijn advies voor de wereld: Nadat ik mijn verblijfsvergunning in Denemarken heb gekregen wil ik naar België gaan om te trouwen met de vrouw van wie ik hou. Zij is Syrisch en woont in België.

KEA

leeftijd: 22

Land/stad van herkomst: Aurich, Duitsland

burgerlijke staat: Relatie

kinderen: 0

beroep: Student Psychologie

Hobby's: Kunst

reden voor verblijf op lesbos: Vakantie

Mijn stemming (1-10): 10

Why? Omdat ik heel erg blij ben dat ik met dit mooie project mee mocht doen.

mijn advies voor de wereld: Volg je dromen net zo lang tot je gelukkig bent.

 
 

DE ONTMOETING

Safi en Kea waren de eersten die meededen met ons project. Een beetje onwennig stonden we achter onze camera's. Kabels checken, oortjes in. Na maanden van voorbereiding was dit het moment.

'Uhmm.. waar kom je vandaan?' vroeg de Duitse Kea aan Safi. 'Aleppo, Syrië', zei Safi. Hij vertelde dat hij twee maanden geleden zijn stad was ontvlucht nadat de oorlog een flink gat in hun flat sloeg. 'Gelukkig was niemand thuis,' zei hij terwijl hij een foto van de gehavende flat op zijn mobieltje liet zien. 

Via via kocht hij bij mensensmokkelaars een oversteek naar Europa. Ze werden naar de Turkse kust gebracht maar toen we daar aan kwamen bleken er opeens 50 mensen met de boot mee te moeten in plaats van de beloofde 30 mensen. Hoewel ze erg bang warenhadden ze geen keus, met mensensmokkelaars moet je geen ruzie krijgen. Met de boot veel te diep in het water werden ze door loopjongens van de kust weggeduwd. De overtocht duurde bijna 4 uur.

'Wow..' zei Kea. 'Hoe voel je je nu?' 'Vanochtend had ik weinig hoop dat ik dit zou overleven, toen we Lesbos veilig bereikten was ik zo opgelucht,' zei hij, 'maar nu op dit moment voelt de reis als een droom, ik heb vandaag al veel aardige Europeanen ontmoet. Waar kom jij eigenlijk vandaan?'

'Duitsland', zei Kea, 'maar ik woon nu in de Nederlandse stad Groningen waar ik psychologie studeer.' Safi pakte een vragenkaartje: 'Wat zou je doen met 1 miljoen?' Kea dacht diep na. 'Ik weet het niet,' zei ze, 'ik zou op dit moment niet zoveel aan mijn leven willen veranderen. Ik ben gelukkig zoals ik nu leef.'

'En jij?' vroeg Kea. 'Als ik een miljoen zou hebben dan zou ik naar België gaan om daar te gaan trouwen.' Het was even stil. 'Ik ken haar al heel lang van toen we jong waren,' vervolgde hij toen, 'maar 10 jaar geleden verhuisde ze van Syrië naar België. We hebben altijd contact gehouden via internet.' 'Wat goed,' zei Kea, 'je mag echt trots zijn dat je nog steeds in contact bent, want liefde op afstand is niet makkelijk. Ben je nu onderweg naar België? 'Nee,' zei Safi, 'ik ga eerst in Denemarken mijn verblijfsvergunning proberen aan te vragen omdat ik heb gehoord dat het daar sneller gaat. Als ik die heb ga ik naar België.'

Drie weken later krijgen we een bericht van Kea. Ik heb nog steeds contact met Safi, zegt ze, 'hij is in Frankfurt en heeft besloten om in Duitsland te blijven.' Wanneer we Safi mailen, schrijft hij terug: 'Ja, dat klopt, de Duitsers waren zo aardig tegen mij dat ik ben gebleven.'