ALAA

 

leeftijd: 11

Land/stad van herkomst: Damascus, Syria

burgerlijke staat: -

kinderen: -

beroep: leerling lagere school

Hobby's: vliegtuigen en vliegen

reden voor verblijf op lesbos: op doorreis naar Duitsland.

Mijn stemming (1-10): 5

Why? omdat we heel lang in de zon moeten wachten en ik het eiland wil verlaten.

mijn advies voor de wereld: Ik hoop dat er nooit meer oorlog zal zijn.

FINN

 

leeftijd: 11

Land/stad van herkomst: Jersey, dichtbij verenigd koninkrijk.

burgerlijke staat: -

kinderen: -

beroep: leerling lagere school

Hobby's: ..

reden voor verblijf op lesbos: Vakantie met mijn ouders en mijn broertje.

Mijn stemming (1-10): ...

Why? ...

mijn advies voor de wereld: ...

 
 

DE ONTMOETING

Wij ontmoetten Alaa en zijn vader, moeder en twee jongere broertjes al een dag eerder, toen ze net van de rubberboot kwamen die hen van Turkije naar Griekenland had gebracht. Het was een bloedhete dag en de wandeltocht over de steile bergpaden met drie jonge kinderen was veel te zwaar. We namen hen mee in de auto naar het 15 kilometer verderop gelegen Molyvos. 'Dit nooit meer' zei vader Abdulmoen vanaf de achterbank. De angst voor het water was nog steeds op ieders gezicht af te lezen. Die nacht sliepen ze op een parkeerplaats in het zand, wachtend op een bus die hen naar Mythilini zou brengen.

De volgende dag lieten we Alaa in gesprek gaan met Finn, een 11-jarig jongetje die we hadden ontmoet in het zwembad van het hotel. Ze ontmoetten elkaar bij de schommels in het park en het gesprek liep meteen vanzelf. 'Wat is je favoriete vak op school?' vroeg Finn. 'Rekenen', zei Alaa, 'ik heb altijd goede cijfers.' 'Lucky you!' zei Finn, 'ik ook.'

Al kletsend ontdekten ze nog meer overeenkomsten: beiden hebben de film 'The Hobbit' gezien en ze houden van rap. Spelletjes 

 

spelen op de computer is ieders hobby. Alleen is Alaa voor  Real Madrid en Finn voor Manchester United. 

Achter de camera's keken de ouders trots naar hun babbelende kroost. Maar toen de kinderen na het gesprek nog een tijdje bleven schommelen kwamen de emoties bij de vader van Alaa. 'Sorry', zei hij, 'we zijn zo moe en deze reis is zo moeilijk, we hebben alles op moeten geven.' Zelfs het bos was even stil. Toen zei de vader van Finn: 'Abdulmoen, ik heb groot respect voor jou om dat ik niet weet of ik als vader zoveel moed zou hebben als jij. Je doet dit voor de toekomst voor je kinderen.' 'Dank je wel,' zei Abdulmoen. Diep ontroerd namen we afscheid van beide gezinnen. 

In de weken daarna hielden we contact via Facebook messenger en WhatsApp. Het was heel jammer om te horen dat Alaa en zijn familie terecht kwamen in grote opstoppingen in de Hongaarse hoofdstad Boedapest. Gelukkig konden zij, na een maand doorzetten, Duitsland toch bereiken. Hier zitten ze nu in de procedure voor een verblijfsvergunning. Alaa en zijn broertjes gaan weer naar school.